Członkowie społeczności jako naukowcy-obywatele identyfikują cechy środowiskowe, które wpływają na możliwość poruszania się pieszo i aktywne życie na obszarach wiejskich.

Osoby mieszkające w miejscach, w których łatwo jest poruszać się pieszo - czyli w miejscach, w których można chodzić pieszo - częściej są zdrowe i aktywne niż osoby mieszkające w miejscach, w których chodzenie pieszo i inne formy aktywnego transportu są trudne. 

Chociaż wiemy wiele o tym, jak możliwość poruszania się pieszo kształtuje aktywność fizyczną w miastach, małe wiejskie miasteczka są bardziej wyjątkowym kontekstem do zbadania. Długoterminowe schorzenia, takie jak choroby serca i cukrzyca oraz niezdrowy styl życia są bardziej powszechne na niektórych obszarach wiejskich. 

Zespół badawczy z University of Tasmania, wraz z kolegami z uniwersytetów RMIT i Deakin, współpracuje z decydentami z władz lokalnych i stanowych, aby lepiej zrozumieć możliwości poruszania się pieszo na obszarach wiejskich.

Nie istnieją żadne istniejące narzędzia do pomiaru możliwości poruszania się pieszo w społecznościach wiejskich, które mogłyby być łatwo wykorzystywane przez członków społeczności i nie wymagałyby specjalistycznych umiejętności lub szkoleń. The Communities4Walkbility opracowuje internetowe narzędzie do audytu możliwości poruszania się pieszo dla społeczności wiejskich w Australii. W projekcie biorą udział członkowie społeczeństwa, planiści, urzędnicy ds. rozwoju społeczności, specjaliści ds. promocji zdrowia, decydenci i decydenci polityczni. Celem jest wspólne zaprojektowanie i przetestowanie praktycznego narzędzia audytu online, które może być używane przez każdego do pomiaru możliwości poruszania się pieszo na obszarach wiejskich.

Internetowe narzędzie do audytu możliwości poruszania się pieszo zostanie przetestowane przez członków społeczności w dziesięciu wiejskich miastach na wyspie Tasmania w Australii. Mistrzowie Społeczności w każdym mieście będą raportować na temat lokalnej społeczności:

• Cechy ułatwiające poruszanie się po mieście, takie jak szkoły, udogodnienia, obiekty rekreacyjne, parki i place zabaw;
• Na przykład wymagania dotyczące infrastruktury dla rowerzystów i pieszych w nowych inwestycjach;
• Programy takie jak lokalne wydziały rekreacji, które oferują programy aktywności fizycznej.

Będą również identyfikować małe (1-2 km) segmenty miasta do audytu i wspierać rekrutację naukowców-obywateli.

Obywatele-naukowcy to lokalni wolontariusze, którzy wykorzystają narzędzie do przeprowadzenia audytu przydzielonego im segmentu. Będą oni rejestrować cechy ułatwiające poruszanie się pieszo, takie jak ścieżki dla pieszych, bufory i pobocza, użytkowanie gruntów i cele podróży. Będą robić zdjęcia aspektów swojego segmentu, które mogą utrudniać lub wspierać możliwość poruszania się pieszo.

Dane zebrane za pomocą narzędzia online zostaną zebrane przez zespół badawczy. Dane te zostaną połączone z wykonanymi zdjęciami w celu przeprowadzenia warsztatów z udziałem wielu zainteresowanych stron. W warsztatach wezmą udział mistrzowie społeczności, naukowcy-obywatele i inni członkowie społeczeństwa.

Poprzez działania związane z kształtowaniem poczucia własnej wartości będą oni ustalać priorytety aspektów lokalnego środowiska, które mają najbardziej negatywny wpływ na możliwość poruszania się pieszo i aktywność fizyczną. Informacje te mogą być następnie wykorzystane przez społeczności lokalne do promowania zmian mających na celu poprawę możliwości poruszania się pieszo i zwiększenie aktywności fizycznej. Zespół badawczy będzie wspierał członków społeczności w rozwijaniu umiejętności rzeczniczych, aby mogli działać jako agenci zmian.

Projekt jest bezpośrednio zgodny ze strategicznymi celami Globalnego Planu Działań na rzecz Aktywności Fizycznej (GAPA) Światowej Organizacji Zdrowia w zakresie tworzenia aktywnych środowisk, aktywnych ludzi i aktywnych systemów. Projekt został opracowany wspólnie z decydentami z władz stanowych i lokalnych i wykorzystuje podejście obywatelskie (przykład na rysunku 1). 

Pilotażowy projekt badawczy naszego zespołu w 2020 r. obejmował współpracę z członkami społeczności w trzech wiejskich miastach Tasmanii. Wyniki (rysunek 2) pokazały, że małe wiejskie miasteczka skorzystałyby z szeregu funkcji i udogodnień wspierających aktywny tryb życia, z których większość nie wymagałaby dużych nakładów finansowych. Obejmowały one lepszy dostęp do szlaków turystycznych, lepsze oznakowanie, mniejszą prędkość ruchu i więcej miejsc siedzących wzdłuż tras spacerowych.

Łączność była nadrzędnym tematem, a kilka społeczności zostało przeciętych głównymi autostradami, co spowodowało zarówno fizyczne, jak i społeczne rozłączenie. Członkowie społeczności z tych miast uważali, że zajęcie się fizycznym rozłączeniem - na przykład poprzez lepsze lub bezpieczniejsze skrzyżowania - doprowadziłoby do większej możliwości poruszania się pieszo i poprawy więzi społecznych.

Projekt Communities4Walkability wyposaży członków społeczności, decydentów i decydentów w proste narzędzie do zbierania i interpretowania informacji istotnych lokalnie. Wspólnie opracowany zostanie zestaw zasad lub zaleceń dotyczących wspierania możliwości poruszania się pieszo w społecznościach wiejskich, z wizją, że proces i narzędzie będą odpowiednie i możliwe do zastosowania w małych miastach na całym świecie.

Wiadomości do domu:

• Projekt ten zaspokoi niezaspokojoną potrzebę poprzez opracowanie i przetestowanie prostego narzędzia do audytu możliwości poruszania się pieszo na obszarach wiejskich.
• Zasady współprojektowania i podejście oparte na nauce obywatelskiej wspierają prawdziwe zaangażowanie społeczności i reagowanie na lokalne potrzeby decydentów.
• Tworzenie lokalnie istotnych danych przez społeczności i dla społeczności może prowadzić do większego zaangażowania i zwiększonego wpływu.
• Łatwe w użyciu narzędzie online do poruszania się pieszo umożliwi społecznościom wiejskim na całym świecie gromadzenie danych na temat cech ich lokalnego środowiska, które mają wpływ na możliwość poruszania się pieszo i aktywny tryb życia, oraz identyfikację kluczowych priorytetów działania.

Autorzy i afiliacje:

Profesor nadzwyczajny Verity Cleland, Uniwersytet Tasmański

Dr Kim Jose, Uniwersytet Tasmański

Dr Subhash Koirala, Uniwersytet Tasmański

Profesor Anna Timperio, Uniwersytet Deakin

Profesor nadzwyczajna Melanie Davern, Uniwersytet RMIT

Autorzy nie mieli istotnych interesów konkurencyjnych do zadeklarowania.